این موسسه عضو اتحادیهی جهانی حفظ طبیعت(IUCN) و رابط منطقهای غیردولتی اصلی برای تسهیلات جهانی محیطزیست (GEF) و معاهدهی بیابان زدائی سازمان ملل (UNCCD-RIOD) است و توسط GEF و UNCCD و UNCCC به ثبت رسیده است.
همچنین میزبان جهانی کمیسیونِ سیاست های زیست محیطی، اقتصادی و اجتماعی وابسته به اتحادیهی جهانی حفظطبیعت (IUCN)، (CEESP) میباشد. زمینههای کاری کمیسیون فوق عبارتند از: معیشت پایدار، همگردانی منابع طبیعی، امنیت زیست محیطی و تجارت و محیط زیست.
در حال حاضر این مؤسسه دارای 80 عضو در تهران و استانهای مختلف و 15 تشکل محلی وابسته در سه استان (کردستان، کهگیلویه و بویراحمد وهرمزگان) میباشد. بنا به هدف اصلی این مؤسسه که توانمند سازی جوامع محلی است، تشکل های محلی غالباً عبارتند از صندوقهای توسعهیپایدار روستاهای مناطق فوق الذکر و صندوق معیشت پایدار طرح عشایر تیره کوهی که اعضای آن خانوارهای روستایی و عشایری مربوط میباشد.
تعداد کارکنان طرحهای مؤسسه بسته به فعالیتهای در حال اجرا بین 12 تا بیش از 100 نفر متغییر بوده است.
مؤسسة توسعة پایدار و محیط زیست پایة اصلی کار خود را خدمت به جوامع محلی (بویژه جوامع روستائی) برای ارتقاء مشارکتی معیشت پایدار نهاده است. هدفهای این سازمان غیر دولتی عبارتند از:
• توانمندکردن جوامع محلی از طریق برنامههای مشارکتی توسعه با هدف پایداری معیشت، برابری اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی؛
• کمک به تامین بهداشت جوامع محلی، بهداشت محیط زیست و کنترل آلودگی؛
• کمک به تدوین سیاستهای مناسب ملی و بین المللی در امر توسعه پایدار؛
• ارتباط و آموزش دو طرفه با جوامع محلی؛
• جلب سرمایه گذاری و تلاش در توسعهی انرژیهای نو (خورشید، باد و بیوگاز)؛
• تحقق کشاورزی پایدار از طریق بهکارگیری روشهای کشت آلی و غیرشیمیایی؛
• همگردانی میراث طبیعی و فرهنگی (مدیریت مشارکتی منابع طبیعی و سایر دارائی های جوامع محلی، نهادهای مدیریت سنتی آبخیزداری، آبزیان، آب، مرتع، جنگل و حیات وحش)؛
• جلوگیری از بیابانزائی از طریق اصلاح سیاستها و برنامه های عمل در سرزمینهای خشک و نیمخشک؛ • تقویت سنتهای احیا و مدیریت مراتع توسط عشایرِدامدار کوچرو،
• شناخت و پیش اگاهی آب و هوا و معماری اقلیمی و سنتی؛
• تاکید در بهبود وضعیت زیستمحیطی در همه امورِ علمی، عملی و اجرائی.
منبع: راه ابریشم