یک برنامه رادیویی ایرانی، جایزه منطقه ای یونسف برای مسابقه "روز جهانی رسانه در دست کودکان" را به دست آورد.
در این برنامه رادیویی دو کودک خردسال اجرای برنامه را بر عهده می گیرند و همراه با گروهی از کودکان درباره مسائل مربوط به کودکان گفت و و می کنند.این برنامه با تهیه کنندگی میترا ضیایی در رادیو سلامت اجرا می شود.
آنا ریاتی، جانشین نماینده یونیسف در ایران، از همه دست اندرکاران تلویزیون و رادیو در ایران دعوت کرد در مسابقات آینده روز "رسانه در دست کودکان" شرکت کنند.
روز جهانی رسانه در دست کودکان هر سال در اولین یکشنبه ماه مارس (۱۵ اسفند) جشن گرفته می شود. در این روز یونیسف از همه دست اندرکاران رسانه های دیداری و شنیداری در سراسر جهان دعوت می کند، کودکان و نوجوانان را در تولید، ساخت و پخش برنامه ها سهیم کنند. در این روز، نوشتن برنامه، تهیه گزارش، تولید و اجرای برنامه به عهده نوجوانان است. این کار فرصتی به آنان می دهد تا افکار و موضوعات مربوط به خود را با مخاطبین زیادی در میان بگذارند.
داوری منطقه ای روز جهانی رسانه در دست کودکان، در ماه های تیر و مرداد سال جاری توسط گروهی از دست اندرکاران رسانه، متخصصانی از رادیو و تلویزیون و کارشناسان ارتباطات انجام گرفت. در این روند، داوران به مسائلی چون هماهنگی متن با موضوع، شیوه اجرا و مشارکت کودکان و نوجوانان توجه کردند. رادیو سلامت برای به دست آوردن این جایزه منطقه ای با برنامه هایی از دیگر کشورهای منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا رقابت کرد.
موضوع سال ۲۰۱۱ روز جهانی رسانه در دست کودکان "دختران...، پسران ..." بود و از کودکان و نوجوانان خواسته شده بود تا در مورد حقوق کودک و اهمیت آن صحبت کنند. برنده جهانی جایزه رسانه در دست کودکان در روز پنجم دسامبر ۲۰۱۱(۱۴ آذر) در نیویورک اعلام خواهد شد.
منبع: کتابک
محمدهادی محمدی
روز جهانی کودک که باید یکی از ساده ترین و گویاترین روزها برای همبستگی جهانی کودکان و درک آن ها از خویشتن باشد، از بد حادثه به یکی از پیچیده ترین و مبهم ترین روزهای جهانی تبدیل شده است. این روز که در هر جا و هر بخشی از جهان به گونه ای اختصاصی و در روزی گاه ملی گرفته می شود، مفهوم جهانی بودن این روز را به پرسش می گیرد و آن را با ابهام زیادی روبه رو می کند.
در حقیقت مفهوم روز کودک یا روز کودکی در اصل به سده نوزدهم و به فرهنگ فرقه هایی از کلیساهای امریکا مانند متدودیست ها برمی گردد. در سال ۱۸۶۷و ۱۸۶۸ دو فرقه از کلیساهای امریکایی بنابر باورهای مذهبی خود اولین روز شنبه یا یکشنبه از ماه ژوئن هر سال را روز کودک اعلام کردند. پس از آن این موضوع گسترش بیش تری یافت و در سال ۱۸۸۳ همه فرقه های کلیسایی در امریکا بنابر بیانیه ای یک روز یکشنبه از روزهای آغازین ژوئن را روز کودک نامیدند.
این موضوع برای سال ها در فرهنگ امریکا به گونه ای ملی ماند تا سال های سده بیستم فرا رسید.
سده بیستم را سده کودکی گفته اند. ریشه این نام گذاری به کوشش های کوشنده ای توانا در سوئد برمی گردد. درسال ۱۹۰۴ بانوی نویسنده و آموزشگر و کوشنده حقوق زنان و کودکان، الن کی Ellen Key کتابی به نام سده کودکی نوشت که در آن ویژگی های سده پیش رو را برای کودکان پیش بینی کرد.
الن کی در کتاب خود روی موضوع روابط کودک و پدر و مادر و تنبیه بدنی تاکید کرد. دیدگاه های او که برآمده از اندیشه های آزادمنشانه بود، خواستار رعایت حقوق کودکان در آموزشگاه و خانواده بود. او همچنین به شدت هرگونه تنبیه و آزار کودکان را در خانواده و آموزشگاه رد می کرد.
از دید او مدرسه ها می توانست کُشتارگاه روح کودکان باشد. او خواستار توجه ویژه به هنرها و زیبایی شناسی در برنامه های آموزشی مدرسه ها بود.
آلن کی تنها یکی از کوشندگان سده کودکی بوده است. در این سده هزاران زن و مرد توانا و روشن بین به شکل گیری نهادها و حقوق کودکان توجه کردند و آن را درگوشه و کنار گیتی پیش بردند.
در این سده توجه به زیست و فرهنگ کودکان به یک اصل بنیادین در زندگی انسان تبدیل شد. در حقیقت برای نخستین بار موضوع بهبود شاخص های زیستی و فرهنگی و توجه به حقوق کودک در دستور کار نهادهای بین المللی قرار گرفت و کار پیوسته روی این موضوع انجام شد. پیش از این که نهادهای بین المللی در این دوره به موضوع کودکان توجه کنند، نهادهای مدنی و غیردولتی و افرادی که برای کودکان کار می کردند، زمینه های برگزاری کنفرانس های جهانی درباره کودکان را به وجود آوردند. از جمله این رخدادها که از ریشه های برگزاری روز کودک شناسایی شده است، کاری بود که کاردار چین در سانفرانسیسکو انجام داد.
در یکی از روزهای ژوئن سال ۱۹۲۵ کاردار چین در این شهر،کودکان یتیم چینی را به جشن «اژدهای رونده» Dragon Boat Festival فرا خواند و توجه مطبوعات را به موضوع کودکان جلب کرد. این حرکت کاردار چین در محدوده زمانی روزهای ماه ژوئن البته خود ریشه از فرهنگ روز کودک برگرفته از کلیساهای امریکایی داشت و به نوعی روز کودک در ماه ژوئن را به فرهنگ کودکی عرفی سده بیستم پیوند زد. البته در این میان پایه گذاری روز کودک در ترکیه در ۲۴ آوریل سال ۱۹۲۰ که همزمان با زاد روز آتاتورک پدر ترکیه نو و روز استقلال این کشور بود، برگزاری روزی به نام کودک را فراتر از فرهنگ کلیسایی یا مذهبی مورد توجه قرار داد. گزینش این روز ویژه برای روز کودک یکی از عوامل چندگانه ای است که کم کم روز جهانی کودک که قرار بود در آینده شکل بگیرد، با ابهام و پیچیدگی روبه رو کرد.
پس از آن نخستین کنفرانسی که در این سده برای بهبود زندگی کودکان برداشته شد، کنفرانس ژنو در سوئیس بود که در اگوست ۱۹۲۵ با حضور ۵۴ کشور تشکیل شد. در این کنفرانس نیز نماینده ای از ایران حضور داشت. این نماینده کسی نبود، جز میرزا یحیی دولت آبادی چهره برجسته نواندیش و اصلاحگرای دوره مشروطه که هم در زمینه حقوق کودک و هم در زمینه آموزش و پرورش از پیشگامان بود.
این نشست «کنفرانس جهانی برای رفاه کودکان»World Conference for the wellbeing of Children نام گذاری شد و در پایان آن اعلامیه ژنو، حمایت از کودکان Geneva Declartion Protecting Children از تصویب کشورهای حاضر در کنفرانس گذشت. در این اعلامیه به نیازهای معنوی کودکان، رهایی کودکان از فقر، حمایت از کودکان کار، ارزیابی دوباره شیوه های آموزشی کودکان و موضوع های دیگر مربوط به بهزیستی و رفاه کودکان در سرتاسر جهان توجه و تاکید شده بود. در حقیقت این کنفرانس شالوده های روز جهانی کودک و در پیامد آن اعلامیه حقوق کودک و کنوانسیون حقوق کودک را در سده بیستم شکل داد.
پس از این کنفرانس توجه به نیازهای کودک و گفت و گو درباره آن به سطح مطبوعات و نشست های ملی و منطقه ای کشیده شد. اما سال های بین دو جنگ جهانی اول و دوم سال هایی بسیار غم انگیز برای کودکان به ویژه در کشورهای پیشرفته آن روزگار بود که از زخم های جنگ به شدت رنج می بردند. در این دوره کمتر کسی می توانست کاری قابل توجه برای حقوق کودکان انجام دهد. و اگر کاری هم مانند کنفرانس جهانی حمایت از کودکان انجام شد، به زودی فروکش کرد و ادامه نیافت.
با شعله ور شدن آتش جنگ جهانی دوم، میلیون ها کودک در سرتاسر جهان گرفتار رنج های بی پایان شدند. هزاران کودک در اردوگاه های مرگ جان سپردند، صدها هزار کودک در بمباران های شهرها و مراکز غیر نظامی دفن شدند، و صدها هزار کودک معلول و بی سرپرست و بی خانمان از آتش ویرانگر جنگ بر جای ماندند. ویرانگری ناباورانه جنگ جهانی دوم و زخم های عمیق آن بر روح و روان انسان های شرافتمند سبب شد که موضوع بهروزی کودکان باردیگر در دستور کار نهادهای بین المللی قرار گیرد.
با پایان گرفتن جنگ، و شمار زیاد کودکان بی پناه آسیب دیده در جنگ، در اولین نشست مجمع عمومی سازمان ملل متحد در سپتامبر سال ۱۹۴۶ یا شهریور ۱۳۲۵ یعنی سال پس از جنگ صندوق کودکان سازمان ملل یا یونیسف پایه گذاشته شد تا به نیازهای فوری این کودکان پاسخ دهد. تا سال ۱۹۵۳ این صندوق وضعیت ناپایداری داشت، اما در ۶ اکتبر همین سال بنابر قطعنامه ۸۰۲ این سازمان، صندوق کودکان سازمان ملل به نهادی پایدار یا دائمی تبدیل شد. در سال ۱۹۵۴ مجمع عمومی سازمان ملل متحد بنا بر قطعنامه شماره ۸۳۶ از یونیسف خواست که روزی را به نام روز جهانی کودک سازماندهی کند. در همین قطعنامه در بند یک از یونیسف خواسته شده است که به همه کشورهای عضو توصیه کند از سال ۱۹۵۶، روزی به نام روز جهانی کودک را سازماندهی و پایه گذاری کنند که بیانگر همبستگی و درک کودکان سرتاسر جهان از یکدیگر باشد و آرمان ها و هدف های کودک مدارانه را ترویج کند. همچنین در بندی دیگر از این قطعنامه خواسته شده است که این اختیار به کشورها داده شود که روزی را که برمی گزییند متناسب با وضعیت ویژه کشورشان باشد.
اگرچه یونیسف در این سال این توصیه را به کشورهای عضو داشت، اما همچنان پیدا کردن یک روز که همگانی تر باشد و کشورهای بیش تری از آن پیروی کنند، به یکی از دلمشغولی های خود یونیسف تبدیل شد. تنها چند سال بعد بود که روز مناسب برای برگزاری روز جهانی کودک پیدا شد. یونیسف بهانه این کار را هنگام تصویب اعلامیه حقوق کودک به سال ۱۹۵۹ به دست آورد. اعلامیه حقوق کودک به شماره ۱۳۸۶ در روز بیستم نوامبر همین سال در مجمع عمومی سازمان ملل به تصویب رسید. از آن پس بسیاری از کشورها در حقیقت بیستم نوامبر را به عنوان روز کودک جشن می گیرند، در حالی که پیش تر از آن گروهی دیگر از کشورها روزی را در محدوده زمانی ژوئن به عنوان روز بین المللی کودک جشن می گرفتند.
بیستم نوامبر در گاهشمار سازمان ملل به نام روز جهانی کودک یا Universal children's day شناخته شده است. در حالی که پیش تر از این برخی از کشورها و سازمان های مدنی روز دیگری را به عنوان روز بین المللی کودک international children's day جشن می گیرند. در زبان انگلیسی تفاوت بین این دو روز آشکار است. یکی روز جهانی است و دیگری روز بین المللی. اما در گاهشمار کشورهایی مانند ایران تا کنون کمتر کسی می دانسته است که ریشه این تفاوت ها در چیست.
روز بین المللی کودک اگرچه همان گونه که گفته شد، ریشه در فرهنگ کلیسایی امریکای سده نوزدهم دارد، اما به سبب حرکت های انسان دوستانه کاردار چین در همین زمان کم کم بین نیروهای سوسیالیست و انقلابی به عنوان روزی که نمادی از توجه به کودکان محروم بود مورد توجه قرار گرفت و به گاهشمار بسیاری از کشورها به ویژه کشورهای سوسیالستی آن زمان یا کشورهای سوسیالستی کنونی مانند چین افزوده شد. تصمیم به بین المللی بودن این روز هم در سال ۱۹۴۹ در نشست زنان دموکرات که در مسکو برگزار شده بود، گرفته و روز یک ژوئن به نام روز کودک نام گذاری شد. از آن پس در برخی از کشورها به ویژه کشورهای سوسیالیستی این روز به نام روز کودک جشن گرفته می شود.
به سبب ریشه های چندگانه برای برگزاری این روز در سرتاسر جهان برخی از ایالت های امریکا همچنان روز یک ژوئن را جشن می گیرند در حالی که برخی دیگر از ایالت ها روز بیستم نوامبر را برای کودکان جشن می گیرند. در چین از سال ۱۹۴۹ روز یک ژوئن با بزرگی و شکوه تمام در حالی که کشور تعطیل عمومی است، جشن گرفته می شود. روسیه و همه ۲۵ کشوری که روزگاری در جرگه اتحاد جماهیر شوروی یا بلوک سوسیالیسم بودند روز یک ژوئن را به عنوان روز کودک جشن می گیرند. در این میان برخی کشورها مانند ترکیه هستند که روز جهانی کودک را با رخدادهای ملی خود پیوند داده اند. در هند، روز زایش جواهر لعل نهرو یا استقلال هند در ۱۴ نوامبر روز کودک خوانده شده است. در ژاپن روز ۵ می روز کودک نامیده شده است و به همین مناسبت کشور تعطیل می شود که نشان از اهمیت این روز برای ژاپنی ها دارد. البته برگزاری این روز ویژه در ژاپن ریشه در سنت های خود ژاپن دارد و به گذشته های دورتر برمی گردد.
در ایران اکنون روز ۱۶ مهر به عنوان روز کود ک یا همان روز جهانی کودک جشن گرفته می شود. پیش از انقلاب، از سال های ۱۳۴۰ تا ۱۳۵۷، روز ۴ آبان که روز تولد پسر ارشد محمدرضا پهلوی که جانشین او نیز به شمار می رفت، به عنوان روز کودک جشن گرفته می شد.
روز 17 مهر برابر با 8 اکتبر روز جهانی کودک نام دارد.
کشورهای جهان روزهای کودک مختلفی برای خود دارند؛ اما روزجهانی کودک را خود بچهها به وجود آوردهاند.
در سال 1986 در چنین روزی 2 تن ازدانشآموزان 9 ساله مدرسه آتاتوری در نیویورک با نگارش نامهای از همه بچههای دنیا خواستند که با هم روزی را به صلح اختصاص دهند.
در پیام یکی از بنیانگذاران روز جهانی کودک آمده است:
«بزرگترهای ما عقاید ثابتی دارند. آنها ما را دوست دارند چون بچههایشان هستیم اما آیا آنها میدانند که چه دنیایی را برای ما بوجود میآورند. اگر کمترین اشتباهی در ماشین هستهای آنها رخ دهد ما هرگز شانسی برای رشد نخواهیم یافت. ما امکانی برای رشد و پرورش میخواهیم.»
کودکان در روز جهانی کودک میخواهند این تضاد را یادآور شوند، که در حالی که سالانه هزینههای غیرقابل تصوری صرف تولید انواع سلاحهای هستهای و غیر هستهای میشود، کودکان بسیاری از گرسنگی، عدم امکانات بهداشتی، سوء و تغذیه و ... میمیرند.
یونیسف اعلام داشته، که تنها با اختصاص 5 دلار برای هر کودک میتوان جان 90% از کودکانی را که سالانه میمیرند نجات داد و برای بهبودی چشمگیر زندگی کودکان جهانسوم کافی است که همان مبلغ در یک سال خرج شود و این مبلغ تنها معادل بودجه 6 هفته تسلیحاتی جهان است.
کودکان، آسیب پذیرترین گروه در هر جامعه هستند و از هیچ چیز آنان از جمله غذا، پوشاک و نیازهای دیگرشان نباید کاست. عدم توجه به وضعیت کودکان به علت مشکلات اقتصادی و کاستن بودجههایی که شرایط زندگی و حیات کودکان را خدشهدار میسازد به امید اینکه اقتصاد آینده کشور تامین باشد نه توجیه و بازده اقتصادی دارد و نه حرکتی انسانی محسوب میشود.
کودکان خالق زیباترین احساسها و عشقها هستند که پروین اعتصامی شاعر بزرگ ایرانی هم در این احساس شریک است، به طوری که گفتارش را با کودکان از طریق اشعارش بیان کردهاست به گونهای که در کتابهای فارسی مدرسهها، همواره شعر یا اشعاری آزاد دیده میشود که کودکان و دانشآموز میخوانند و به خاطر میسپارند. امروز نیز شعر زیبای اشک یتیم این شاعر ارجمند در کتاب پنجم دبستان به چشم میخورد.
منبع: همشهری آنلاین
بدینوسیله به اطلاع می رساند بمناسبت روز جهانی کودک انجمن های عضو شبکه یاری کودکان کار و خیابان در نظر دارند برنامه های زیر را برگزار نمایند
روز سه شنبه 12 مهر با همکاری اداره آسیب های اجتماعی و جامعه ایمن شهرداری منطقه 2 و موسسه رویش نهال جوان که از ساعت 9 صبح الی 6 عصر با شرکت انجمن های عضو شبکه و مدارس منطقه 2 که در پارک شقایق که محلش واقع در سعادت آباد بالاتر میدان کاج انتهای خیابان عبقری که از ساعت 9:30 ال 12:30 برنامه های شاد(با حضور خاله سارا) برای بچه ها تدارک دیده شده است
روزجمعه 15 مهر با همکاری معاونت اجتماعی و فرهنگی شه رداری منطقه3 با حضور انجمن های عضو شبکه در فرهنگسرای پایداری که از ساعت 2 الی 5 عصر برگزار می گردد که در این مراسم علاوه بر برنامه های شادی آور (گروه فیتیله)برای کودکان و نوجوانان ،ایستگاه نقاشی،سفالگری،بازی منبت و معرق، تاتر ،سرود و همچنین ایستگاه های مشاوره و تسهیل گری پیمان نامه حقوق کودک و همچنین قصه خوانی توسط انجمن ها برگزارخواهد شد.
روز پنج شنبه 21 مهر با همکاری شبکه یاری و معاونت اجتماعی منطقه 7 شهرداری تهران نشست و کارگاه تخصص با عنوان نفی خشونت راهی برای دستیابی به سلامت کودکان با حضور استادان دانشگاه و متخصصین و مددکاران آسیب های اجتماعی در سرای محله خاقانی واقع در خیابان انقلاب خیابان خاقانی روبروی درب شرقی دانشگاه تربیت معلم از ساعت 3 الی 7 بعد از ظهر برگزار می گردد.
منبع: جمعیت جوانان هزاره سوم