کودک یار

معرفی بهترین ها برای کودکان

کودک یار

معرفی بهترین ها برای کودکان

تیراندازی در دبستانی در آمریکا ۲۷ کشته بر جای گذاشت

گزارش ها حاکی است که در تیراندازی در یک مدرسه ابتدایی در ایالت  کانِتیکِت  آمریکا  در روز جمعه  ۱۴ دسامبر 2012 دست کم بیست و هفت نفر کشته شده اند. طبق این گزارش ها بیست تن از کشته شدگان دانش آموز هستند.


به گزارش شبکه تلویزیونی «سی ان ان»،‌ این تیراندازی در ساعت ۹:۴۵ دقیقه صبح به وقت محلی  در مدرسه ساندی هوک در شهر نیوتاون در کانتیکت روی داده است و مدیر دبستان و روانشناس دبستان نیز کشته شده اند.

پل ونس، یک مقام پلیس ایالت کانتیکت، گفته است: ۱۸ دانش آموز  و شش بزرگسال در جریان تیراندازی فرد مهاجم در مدرسه سندی هوک کشته شده اند.  فرد مهاجم نیز در مدرسه کشته شده است.

این مقام پلیس اضافه کرده است: دو دانش آموز  مجروح در این حادثه در بیمارستان جان سپردند.

به گزارش «سی ان ان» یک نفر مرتبط با فرد مهاجم نیز در شهر نیوتاون نیز کشته شده است. که بنابر این برخی از گزارش ها مادر  فردی است که به مدرسه سندی هوک حمله کرد.

با این حال  پلیس ایالت کانتیکت حاضر نشد که هویت فرد کشته در شهر نیوتاون را به عنوان مادر فرد مهاجم تایید کند.

به گزارش «سی ان ان» جنازه مادر فرد مهاجم  که در این مدرسه به عنوان معلم کار می کرده در خانه اش کشف شده است. 

گزارش رسانه های خبری آمریکا حاکی است که فرد مهاجم احتمالا دست به خودکشی زده است.

 «سی ان ان»  فرد مهاجم  را آدام لانزر بیست ساله معرفی کرده است. طبق این گزارش برادر فرد مظنون  نیز بازداشت شده است. ولی تاکنون اتهام علیه وی ایراد نشده است.

به گزارش «سی ان ان»  آدام لانزر  از سه اسلحه ای که به طور قانونی به نام مادرش بوده در این حمله استفاده کرده است.

این در حالی است که به گزارش «سی بی اس»‌ مهاجم کشته شده  جلیقه ضد گلوله نیز به تن داشته است.

این مدرسه ۶۰۰ دانش آموز  از دوره آمادگی تا کلاس چهارم  ابتدایی داشته است.

گزارش ها حاکی است که ماموران پلیس دانش آموزان را محوطه خارج کرده اند. به دنبال این حادثه مدارس منطقه تعطیل شده است.

مادر یکی از دانش آموزان به «سی ان ان»‌ گفته است که برای شرکت در جلسه ای در مدرسه با شرکت مدیر این دبستان حضور داشته است که صدای گلوله را در راهرو مدرسه شنیده است.

به گفته این شاهد عینی پس از شنیدن صدای شلیک گلوله مدیر مدرسه،‌ روانشناس و معاون مدیر  از اتاق خارج شده به سمت راهرو رفتند. ولی پس از لحظاتی مدیر مدرسه در حالی که تیر به پایش اصابت کرده بود به اتاق برگشت.

این شاهد عینی اضافه کرده است:‌معاون مدرسه گفت که نتوانسته است ضارب را ببیند. ولی  صدای شلیک بیش از یکصد گلوله  را در راهرو شنیده است.

به گفته این شاهد عینی معاون مدیر به پلیس تلفن کرده است.

 در همین حال، باراک اوباما،‌رییس جمهوری آمریکا، ‌با خانواده های قربانیان این حادثه ابراز همدردی کرد.

به گزارش رویترز، باراک اوباما که در کاخ سفید صحبت می کرد،‌گفت: در اینجا به عنوان یک پدر و نه به عنوان رئیس جمهور، صحبت می کنم.

باراک اوباما  که در حین صحبت کردن چندبار اشک هایش را پاک کرد، افزود: «اکثر کسانی که در رویداد امروز کشته شده اند، کودک بودند. کودکان زیبایی که ۵ تا ده ساله بودند، که تمام زندگی؛ جشن تولد، جشن فارغ التحصیلی و  ازدواج را پیش روی خود داشتند»

باراک اوباما خواستار  اقدامی «معنی‌دار»  فارغ از مسائل سیاسی برای مقابله با این گونه حوادث شد.

باراک اوباما کمی پیشتر برای ادای احترام به قربانیان این حادثه دستور نیمه برافراشته شدن  پرچم آمریکا را تا روز سه شنبه صادر کرد.  


منبع: رادیو فردا


====

یادداشت کودک یار


هر از چندی وقوع چنین حوادث تلخی قلبمان را به درد می آورد و اشک بر چشمانمان می دواند. اما به راستی مشکل از کجاست؟

آیا مشکل از قانون "حمل اسلحه" است که در قانون اساسی امریکا مصرح شده و حق شهروندان قلمداد شده است؟

- اما ار تنها مسئله همین باشد هستند کشورهای دیگری که با نداشتن چنین قانونی باز هم حوادث تیراندازی و قتل و کشتار در آنها رخ می دهد. اما آیا همین دلیل و نیز اینکه حمل اسلحه برای دفاع شخصی می تواند مجوزی برای خرید اسلحه و نگه داری و حمل آن باشد. بسیاری از این مهاجمین و قاتلین، بدون هیچ سابقه قضایی مشخصی بوده اند و گاهی تنها به دلیل یک جنون آنی، عصبانیت یا فوران خشم زودگذر به اولین سلاحی که در نزدیکی خود می بینند روی می آورند و آن را علیه خود و دیگران استفاده می کنند.

و آیا ایجاب وجود چنین قانونی برای حمایت از مردم می تواند از کودکان نیز محافظت کند؟ آیا باید از این پس هر کودکی یه هفت تیر به کمرش ببندد و به مدرسه و پارک برود؟


فکر می کنم در چنین رویدادهایی نخستین مسئله ای که به ذهن می رسد همان جدال جنجالی مدافعان و مخالفان قانون"حق حمل اسلحه" باشد. اما روی دیگری که کمتر به آن نگریسته می شود سیستم تربیتی و آموزشی خانواده ها و جامعه است. در هر جامعه ای که ضعفی در تربیت و پرورش افراد آن وجود دارد، حوادث مشابهی به انحای مختلف روی می دهد در یکی قتل و غارت، در دیگری تجاوز و تعرض، در آن یکی جنگ و خونریزی، در دیگری هتاکی و نفرت پراکنی.


وقتی افراد جامعه آموزش کافی برای کنترل خشم، مقابله و مخالفت سازنده از راه های بی خشونت را نمی آموزند، به اندک ناملایمی، دست به اسلحه (چه سرد و چه گرم، چه فلزی و چه کلامی) می برند و خود و دیگران را مورد حمله قرار می دهند.


ضعف تربیت در شالوده های خانوادگی، کمبود محبت و عاطفه در بین اعضای خانه، محیط آموزشی رقابت محور و جامعه ای با رویکرد و جو خصمانه چنین فجایعی را به بار می آورد و این بار جان کودکان بی گناه را می گیرد.


این یادداشت را با غم و اشک نوشتم. باید کاری کرد تا دیگر چنین اخباری را در هیچ کجای جهان نشنویم.


با غم و اندوه

کودک یار

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد