یکی دیگر از دانش آموزان مصدوم حادثه آتش سوزی شین آباد بهدلیل شدت سوختگی جان باخت، بدین ترتیب با گذشت حدود 24 روز از این حادثه دلخراش در مدرسه انقلاب اسلامی و مرگ «ساریا رسول زاده»، تعداد کشته ها به 2 نفر افزایش یافت،هم اکنون از میان 28 دانش آموز مصدوم، 13 نفر در بیمارستان سینای تبریز و 3 دانش آموز دیگر در بیمارستان امام (ره) ارومیه بستری هستند.
«ساریا» در شرایطی بهدلیل شدت جراحات جان خود را از دست داد که تیم های پزشکی از هفته گذشته جراحی پلاستیک روی این دختران را آغاز کرده بودند و منتظر بهبودی او بودند. پیش از این «سیران یگانه» نیز 5 روز پس از حادثه بهدلیل شدید بودن سوختگی ها قربانی این حادثه شد. رسول خضری ــ نماینده پیرانشهر و سردشت در مجلس ــ در گفت و گو با آرمان، شدت جراحات ساریا را کمی کمتر از سیران عنوان کرد و گفت:« ساریا بامداد روز جمعه در بیمارستان سینای تبریز جان باخت.» بر اساس اعلام او، این دانش آموز کلاس چهارم ابتدایی، دچار 45 درصد سوختگی از بیرون شده بود، اما بهدلیل ضعیف بودن و وخیم بودن حالش، نتوانست در برابر بیماری مقاومت کند و در نهایت جان باخت.
خضری تاکید می کند سایر دانش آموزان مصدوم در شرایط بهتری قرار دارند با این حال بهدلیل اینکه سوختگی شرایط پیچیده ای دارد، باز هم احتمال مرگ مصدوم دیگری وجود دارد. به گفته نماینده مردم پیرانشهر و سردشت در مجلس، شرایط فیزیکی دانش آموزان در وخیم شدن حال و مرگشان تاثیر دارد. او با بیان اینکه در روزهای اخیر، یکسری اقدامات از جمله برداشتن بافت های سوخته از روی «ساریا» انجام شده بود، ادامه میدهد:« متاسفانه این دانش آموز تحمل حداقل جراحی را هم نداشت.» با این حال نماینده پیرانشهر تاکید می کند ساریا و سیران، وخیم ترین مصدومان این حادثه بودند.«البته در میان مصدومان هنوز هم سوختگی 35 تا 45 درصد وجود دارد که برای نجات از مرگ نیاز به دعا دارند، حتی پزشکان نیز نمی توانند اظهار نظر قطعی درباره درمان این دانش آموزان داشته باشند.»
بر اساس اعلام خضری با مرگ تلخ ساریا، تعداد مصدومان بستری شده در دو بیمارستان ارومیه و تبریز به 16 نفر رسید، سایر مصدومان بهدلیل سطحی بودن سوختگی مرخص شده و در منزل تخت درمان قرار گرفته اند. خضری همچنین از اعزام سه دانشآموز مصدوم به مشهد خبر می دهد.« مذاکراتی با دانشگاه علوم پزشکی مشهد انجام و مقرر شد که عصر جمعه 3 دانشآموز حادثه دیده پیرانشهر به مشهد اعزام شوند.» به گفته او، این مصدومان در بیمارستان سینای تبریز بستری شده بودند. آتش سوزی مدرسه انقلاب اسلامی شهر شین آباد از توابع شهرستان پیرانشهر، پانزدهم آذر ماه زمانی رخ داد که دانش آموزان پشت نیمکت های کلاس درس نشسته بودند که در اتفاقی نابهنگام، بخاری هنگام انتقال از کلاس درس، شعله ور شد و 29 دانش آموز را مصدوم کرد.
با گذشت 24 روز از این حادثه، 2 تن از دانش آموزان جان خود را از دست داده، 16 نفر همچنان بستری هستند و 11 نفر نیز مرخص شدند.
مدرسه انقلاب اسلامی در دو شیفت دخترانه و پسرانه با 360 دانش آموز در حالی فعالیت خود را ادامه میدهد که به گفته خضری، هنوز هم برای گرم کردن کلاس های درس از بخاری نفتی کاربراتوری استفاده می شود. این در حالیاست که بیش از 10 سال از لوله کشی گاز آن منطقه می گذرد. وزیر آموزشوپرورش دیروز در پیامی درگذشت سارینا را به خانواده او و مردم آذربایجان غربی و مردم سراسر کشور تسلیت گفت.
منبع: روزنامه آرمان به نقل از انجمن حمایت از حقوق کودکان
گزارش ها حاکی است که در تیراندازی در یک مدرسه ابتدایی در ایالت کانِتیکِت آمریکا در روز جمعه ۱۴ دسامبر 2012 دست کم بیست و هفت نفر کشته شده اند. طبق این گزارش ها بیست تن از کشته شدگان دانش آموز هستند.
باراک اوباما کمی پیشتر برای ادای احترام به قربانیان این حادثه دستور نیمه برافراشته شدن پرچم آمریکا را تا روز سه شنبه صادر کرد.
منبع: رادیو فردا
====
یادداشت کودک یار
هر از چندی وقوع چنین حوادث تلخی قلبمان را به درد می آورد و اشک بر چشمانمان می دواند. اما به راستی مشکل از کجاست؟
آیا مشکل از قانون "حمل اسلحه" است که در قانون اساسی امریکا مصرح شده و حق شهروندان قلمداد شده است؟
- اما ار تنها مسئله همین باشد هستند کشورهای دیگری که با نداشتن چنین قانونی باز هم حوادث تیراندازی و قتل و کشتار در آنها رخ می دهد. اما آیا همین دلیل و نیز اینکه حمل اسلحه برای دفاع شخصی می تواند مجوزی برای خرید اسلحه و نگه داری و حمل آن باشد. بسیاری از این مهاجمین و قاتلین، بدون هیچ سابقه قضایی مشخصی بوده اند و گاهی تنها به دلیل یک جنون آنی، عصبانیت یا فوران خشم زودگذر به اولین سلاحی که در نزدیکی خود می بینند روی می آورند و آن را علیه خود و دیگران استفاده می کنند.
و آیا ایجاب وجود چنین قانونی برای حمایت از مردم می تواند از کودکان نیز محافظت کند؟ آیا باید از این پس هر کودکی یه هفت تیر به کمرش ببندد و به مدرسه و پارک برود؟
فکر می کنم در چنین رویدادهایی نخستین مسئله ای که به ذهن می رسد همان جدال جنجالی مدافعان و مخالفان قانون"حق حمل اسلحه" باشد. اما روی دیگری که کمتر به آن نگریسته می شود سیستم تربیتی و آموزشی خانواده ها و جامعه است. در هر جامعه ای که ضعفی در تربیت و پرورش افراد آن وجود دارد، حوادث مشابهی به انحای مختلف روی می دهد در یکی قتل و غارت، در دیگری تجاوز و تعرض، در آن یکی جنگ و خونریزی، در دیگری هتاکی و نفرت پراکنی.
وقتی افراد جامعه آموزش کافی برای کنترل خشم، مقابله و مخالفت سازنده از راه های بی خشونت را نمی آموزند، به اندک ناملایمی، دست به اسلحه (چه سرد و چه گرم، چه فلزی و چه کلامی) می برند و خود و دیگران را مورد حمله قرار می دهند.
ضعف تربیت در شالوده های خانوادگی، کمبود محبت و عاطفه در بین اعضای خانه، محیط آموزشی رقابت محور و جامعه ای با رویکرد و جو خصمانه چنین فجایعی را به بار می آورد و این بار جان کودکان بی گناه را می گیرد.
این یادداشت را با غم و اشک نوشتم. باید کاری کرد تا دیگر چنین اخباری را در هیچ کجای جهان نشنویم.
با غم و اندوه
کودک یار
از حادثه تلخ سوختگی هشت کودک هشت ساله در دبستان درودزن تا غم سوختگی 33 دختر 10 ساله مدرسه روستایی شینآبادی دقیقا شش سال میگذرد، سالهایی که تعداد سوختگانش را درست چهار برابر افزایش داده است. گله داریم از آموزش و پرورش، گله داریم از خبرهایی که با غرور اعلام میشود در این حادثه کسی فوت نکرده! اما آیا چنین خبرهایی میتواند مرهمی باشد بر دل پدران و مادرانی که اکنون فرزندانشان با سوختگی 40 و 50 درصدی بروی تخت بیمارستان ناله میکنند؟ گله داریم از آموزش و پرورشی که علیرغم اینکه گاز به برخی روستاها و اتفاقا همین روستای شینآباد رسیده هنوز از بخاری کاربراتوری استفاده میشود! آیا مسوولی از خودش چرایی این امر را پرسیده؟ شاید گذشت زمان مسایل را از حافظه کوتاه مدت برخیها پاک کند اما بد نیست نیم نگاهی به حوادث این چنینی در مدارس داشته باشیم؛ از گاز گرفتگی 10 روز پیش 17 دانشآموز شهرستان خوی گرفته تا آتش سوزی سال 85 مدرسهای در شهرستان سروستان فارس؛ از سوختن 13 دانشآموز روستای سفیدان در سال 83 تا آتش سوزی در ... همچنان که شاهد تبلیغات مسوولان آموزش و پرورش در زمینه خرید و تجهیز مدارس با فلان میزان اعتبار و دسترسی تمامی مدارس به سیستم گرمایشی استاندارد هستیم، علیرضا علی احمدی - وزیر آموزش و پرورش اسبق در زمان مسوولیتش از انتخاب اینگونه بخاریها از سوی سازمان بهینهسازی مصرف و سوخت و انرژی بدلیل آنکه مناسب نبوده و گرمایش لازم را ندارند، انتقاد کرده بود. براساس آنچه مسئولان آموزش و پرورش اعلام کردهاند، این وزارتخانه برای بازبینی سیستمهای گرمایشی مدارس، بخشنامه و دستورالعملی ابلاغ کرده است، اما آیا ابلاغ بخشنامه و دستورالعمل میتواند برای جلوگیری از وقوع اینگونه حوادث کافی باشد؟ در حالی که هنوز هم روستاهایی در کشور وجود دارند که کلاسهای مدارس آن با بخاری چکهای و علاءالدین گرم میشود و بازرسی هم راهش به آن سو نمیافتد؟ واقعاً باید چه برنامهای برای حل معضل سیستمهای گرمایشی غیراستاندارد مدارس یا عدم بازبینی به موقع آنها پیشبینی کرد؟ بی گمان وزیر آموزش و پرورش به عنوان مسئول اول دستگاه طویل و عریض آموزش و پرورش باید جوابگوی علل وقوع این حوادث باشد ، هرچند که اصولا این فرهنگ در سیستم اداری ما جا نیفتاده که مسئولان ارشد یک دستگاه در مقابل اتفاقاتی که در زیرمجموعه آنها رخ میدهد از افکارعمومی عذرخواهی کنند تا شاید مرهمی باشد بر زخم به چرک نشسته اولیای دانشآموزان درودزنی، سفیدانی، پیرانشهری و .... و در نهایت تنها یک سوال باقی میماند و آن اینکه آیا این حادثه هم تنها با پرداخت «دیه کامل یک مرد» همچون دانشآموزان درودزنی به پایان میرسد؟ | |
منبع: خبرگزاری ایسنا |
کاغذ را به فهرست کالاهای اساسی بازگردانید
نامهی انجمن نویسندگان کودک و نوجوان به رئیس بانک مرکزی جمهوری اسلامی
به نام پروردگار کودکی
جناب آقای دکتر بهمنی، رئیس محترم بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران
با سلام و احترام
این موضوع نیازی به اثبات ندارد که اقتصاد نشر با ساختار فرهنگی ما پیوندی ناگسستنی دارد و به همین دلیل هر آسیبی که متوجه اقتصاد نشر باشد، حوزهی فرهنگ متأثر از آن خواهد شد.
با مقایسهی آماری نسبت به سالهای گذشته و همینطور شواهد انکارناپذیر باید اذعان کنیم اکنون روال عادی نشر کتاب مختل شده و بسیاری از آثاری که نویسندگان و پدیدآورندگان به ناشران ارائه میدهند، به دلیل گرانی کاغذ و نداشتن صرفهی اقتصادی پذیرفته نمیشوند و حتی آثاری که در نوبت تجدید چاپ قرار گرفته بودند، از این امکان محروم شدهاند.
اگرچه مشکل گرانی غیرقابلتوجیه کاغذ علتهای متعددی میتواند داشته باشد، اما طبق اظهارنظر کارشناسان اقتصادی کنار گذاشتن کاغذ تحریر از فهرست کالاهای مشمول سهمیهی ارزی نقشی تعیینکننده در گرانی بیرویهی آن داشته است.
توقع این بود در طول این سالها با اعمال مدیریت صحیح و سرمایهگذاریهای بیشتر تولید داخلی کاغذ آنچنان پررونق میبود که نیازی به واردات آن نباشد، اما در شرایطی که تولید داخلی پاسخگوی نیازهای صنعت نشر نیست، نمیتوان به حمایتهای ارزی از واردات کاغذ بیتوجه بود.
برای اهالی قلم و اصحاب فرهنگ قابل توجیه نیست که بهطور مثال توتون، سیگار برگ، کاغذ سیگار، و کاغذ دیواری در فهرست کالاهای مشمول سهمیه ارزی باشند، اما از کاغذ تحریر بهعنوان یکی از اصلیترین مواد اولیهی صنعت نشر غفلت شده باشد.
درحالیکه مصرف سرانهی کاغذ یکی از معیارهای توسعهی فرهنگی بهشمار میرود، اهالی قلم و اصحاب فرهنگ انتظار دارند کاغذ تحریر به فهرست کالاهای اساسی بازگردد و مشمول همان حساسیتها دانسته شود. درغیراینصورت بیم آن میرود با رکود بیش از پیش اقتصاد نشر، زیانهای جبرانناپذیری به حوزهی فرهنگ وارد شود و در این مورد خواستهی روشن و مشخص اهالی قلم و اصحاب فرهنگ این است که کاغذ به فهرست کالاهای اساسی بازگردانیده شود.
با احترام
انجمن نویسندگان کودک ونوجوان
مهرماه 1391
رونوشت:
- حجتالاسلام والمسلمین جناب مرتضی آقاتهرانی، رئیس محترم کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی
- جناب آقای دکتر اسماعیلی، سرپرست محترم معاونت فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی
منبع: نویسک
نام نمایش : پای دیوار، کودکی
به کارگردانی : فهیمه و سیما میرحسینی
تاریخ نمایش : آذرماه 91
زمان نمایش : ساعت 18 به استثنای شنبه ها
صبح ها ویژه مدارس و مهدهای کودک
هماهنگی : 09199377965
مکان : کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان
آدرس :
بلوار کشاورز خیابان حجاب داخل پارک لاله سالن گلستان
تلفن : 88966119